heel erg
het Pantone Color Institute, decreteert al meer dan drieëntwintig jaar de kleur van het jaar en beïnvloedt de productie en aankoop van goederen in verschillende sectoren, waaronder bijvoorbeeld mode, interieurontwerp, industrieel ontwerp en grafische ontwerpproducten. Om 2022 te kleuren, heeft het eerder genoemde Amerikaanse bedrijf de Very Peri-tint gekozen, die al een trend is geworden, omdat deze van tevoren, zelfs alleen in zijn tinten, door beroemdheden en prominente figuren werd gedragen. Deze kleur zal echter niet alleen de wereld van mode, design en technologie beïnvloeden, maar ook het symbool worden van de houding waarmee we dit nieuwe jaar tegemoet moeten treden. In dit opzicht brengt zo'n blauw, doordrenkt met rood-paars, een levendige, vrolijke en dynamische trend over, die expressiviteit, creativiteit en het vermogen aanmoedigt om binnen een dagelijkse routine opnieuw te worden opgebouwd. In feite is de Very Peri speciaal geselecteerd om dit moment van overgang en moeilijkheid te vertegenwoordigen, waar technologie en het dagelijks leven steeds meer vermengen, waardoor een nieuwe en ongekende realiteit ontstaat, die wordt gekenmerkt door een sterke creatieve impuls naar de oneindige mogelijkheden van het leven.
Anne Redpath, Stilleven op blauwe achtergrond , circa 1945. Olieverf op doek, 49,5 x 57,5 cm. Londen: The Fleming Collection. @alice.strang.art
Anne Redpath: Stilleven op blauwe achtergrond
Veel meesterwerken uit de kunstgeschiedenis worden gekenmerkt door tinten die lijken op Very Peri, die zijn gebruikt om zowel kleurvlakken als prachtige details te genereren. De bovengenoemde nuance, die perfect is voor het produceren van licht en intense schaduwen, heeft bijvoorbeeld de reflecties en tinten van sommige waterlelies, gemaakt door Claude Monet, onderscheiden. Bovendien werden de keien die The Washerwoman van Henri Edmond Cross sierden en de tule van The Blue Veil van Edmund Tarbell gemaakt in een verloop dat heel dicht bij de bovengenoemde kleur lag. Onder de meesterwerken waarin de tinten van Very Peri in plaats daarvan een leidende rol spelen, die al hun vermogen tonen om te versmelten met de meeste stijlen en tinten, vinden we Anne Redpath's Stilleven op een blauwe achtergrond, daterend uit ongeveer 1945. Wat betreft de productie van laatstgenoemde kunstenaar, viel ze op door een stijl die, halverwege het Franse en Schotse post-impressionisme, leven schonk aan beroemde interieurs en populaire stillevens. In feite heeft haar werk, dat ook portretten en uitzichten omvat, de sterke invloed ondergaan van Henri Matisse, maar ook dat van zijn "discipelen" in het Verenigd Koninkrijk, zoals Francis Cadell en Samuel Peploe. Naast deze meesters vertoont de kunst van Redpath ook overeenkomsten met het werk van twee Schotse schilders, namelijk Joan Eardley en Elizabeth Blackadder. De laatste productie van Redpath werd echter gekenmerkt door een nieuwe interesse in religieuze onderwerpen en de hedendaagse ontwikkelingen van de schildertechniek, naar voren gebracht door avant-garde kunstenaars als Jackson Pollock en Antoni Tàpies. Desondanks wijdde de Schotse kunstenaar zich nooit aan puur abstractionisme en bleef hij zijn zeer persoonlijke picturale onderzoek voortzetten. Wat betreft het schilderij Stilleven op een blauwe achtergrond, dit, gekenmerkt door een grote muur geschilderd in een nuance die erg lijkt op die van Veri Pery, neemt op een persoonlijke en vernieuwende manier het voorbeeld van Matisse's Het dessert: h armony in Red , aangezien de decoraties op tafel en aan de muur, rondom de vaas, lijken met elkaar in dialoog te gaan en vormen een element van eenheid en continuïteit tussen de verschillende oppervlakken.
Ferdinand Hodler, La pointe d'Andey, vallée de l'Arv , 1909. Olieverf op doek 67,5 x 90,5 cm. Parijs: Musée d'Orsay. @nahtalei
Ferdinand Hodler: La pointe d'Andey, vallée de l'Arv
Een ander meesterwerk dat rijk is aan tinten vergelijkbaar met de tonaliteit van Very Peri is La pointe d'Andey, vallée de l'Arv van Ferdinand Hodler, waar een vooraanzicht van een berg is afgebeeld, dat volledig gerealiseerd in de tinten van de bovengenoemde nuance, past perfect bij het wit van de wolken, het blauw van de lucht en het oker van de strook land waar zojuist op gezinspeeld werd. Over de kunstenaar en zijn stijl was Hodler de meest invloedrijke Zwitserse schilder van de late 19e en vroege 20e eeuw, behorend tot de beweging van het symbolisme. Net als het eerder genoemde meesterwerk, verbeelden de meest populaire schilderijen van de kunstenaar landschappen, die de essentiële schoonheid van een geïdealiseerde natuur benadrukken. In feite zijn de veranderingen in het Zwitserse landschap die plaatsvonden tussen het midden van de negentiende eeuw en het einde van de twintigste eeuw, als gevolg van de opkomst van het massatoerisme en de effecten van industriële ontwikkeling, allerminst in beeld. Ten slotte wordt dit ongerepte onderwerp gekoppeld aan een filosofische dimensie die, door een nauwkeurige studie van de plaatsen, de wetten van de natuur en de wereld wil onthullen.
Valentina Olempyuk-Vinnikova, Stilleven met blauwe kan , 2019. Olieverf op doek, 55 x 55 cm.
Valentina Olempyuk-Vinnikova: Stilleven met blauwe kan
Veel meesterwerken uit de kunstgeschiedenis, zoals het schilderij gemaakt door de kunstenaar van Artmajeur, Valentina Olempyuk-Vinnikova, hebben stillevens met bloemen afgebeeld, zoals bijvoorbeeld Stilleven met bloemen, vlinders en andere insecten van Margareta Haverman, Stilleven met pioenrozen van Camille Jacob Pissarro, Stilleven met bloemen en fruit van Claude Monet en Zonnebloemen van Vincent van Gogh. Het werk van Valentina Olempyuk-Vinnikova past dan ook perfect binnen de figuratieve traditie van de westerse kunst en is, voor het gebruik van een nuance die heel dicht bij Very Peri ligt, vergelijkbaar met het Stilleven op een blauwe achtergrond van Anne Redpath. Ondanks deze laatste affiniteit vertonen de twee schilderijen echter enkele duidelijke verschillen, omdat de impressionistische stijl van de kunstenaar uit Artmajeur het werk een nauwkeuriger onderzoek naar lichtgevende details oplegt, waardoor schaduwen en lichtreflecties sterk naar voren komen. Bovendien blijkt het werk van Valentina Olempyuk-Vinnikova, dat de decoratieve elementen op de achtergrond en in het vlak mist, realistischer, dat wil zeggen minder hangend in een sfeer tussen droom en werkelijkheid. Ten slotte wordt in het schilderij van de kunstenaar uit Artmajeur de ruimte die is gewijd aan de tinten van de Very Peri verminderd, omdat ze de sluier kenmerken, die slechts in een deel van de achtergrond van het stilleven voorkomt. In ieder geval zijn de kleuren die bij deze tinten horen met grote zorg gekozen, want het geel van de citroenen, het wit van de achtergrond en het vlak en het blauw van de kan zorgen voor een heerlijke chromatische compositie.
Aleksandr Kryushyn, Avond. Vroege lente , 2020. Olieverf op karton, 40 x 45 cm.
Aleksandr Kryushyn: Avond. Vroege lente
Bergen zijn afgebeeld in veel iconische schilderijen, zoals Paul Cezanne's The Mountain Sainte Victorie, Caspar David Friedrich's Wayfarer in a Sea of Fog en William Turner's Gotthard Pass. Al deze werken kunnen ons ook een idee geven van de stilistische, perspectief- en contextuele waarheid waarmee dit thema door de eeuwen heen is ontwikkeld. Wat betreft het landschap dat door de kunstenaar van Artmajeur, Aleksandr Kryushyn, is gemaakt, heeft het, net als het schilderij van Ferdinand Hodler, La pointe d'Andey, vallée de l'Arv, een berg vereeuwigd met nuances die erg lijken op Very Peri. Desalniettemin verschillen de twee schilderijen duidelijk van elkaar, sterker nog, in het werk van Kryushyn ontbreekt het vooraanzicht van de berg, die sporadisch de achtergrond wordt van een besneeuwd landschap met huizen en bomen. Het is precies dit soort uitzicht, waarin de atmosfeer in de verte is getint met violet en blauw, dat het werk van de kunstenaar uit Artmajeur een impressionistisch schilderij maakt, zoals de landschappen of uitzichten gecreëerd door enkele van de grootste meesters in de geschiedenis van kunst.
Albert Costa, Murmurillo 1 , 2021. Acryl op papier, 90 x 68 cm.
Albert Costa: Murmurillo 1
Het schilderij van de kunstenaar van Artmajeur, Alberto Costa, toont een abstract landschap dat zich onderscheidt door de combinatie van kleuren die, gerangschikt in grote vlekken op de drager, variërend van blauw tot paars, inclusief tinten vergelijkbaar met Very Peri. Dit abstracte schilderij, met de bedoeling een echt onderwerp te vereeuwigen, herinnert ons aan het werk van de grote meester Paul Klee, die geloofde dat abstractie nooit volledig van de werkelijkheid gescheiden kon worden. Het is zelfs mogelijk om abstract te zijn, zelfs met 'enige herinnering' aan de werkelijkheid, die vaak de aanwijzingen geeft voor de realisatie van het werk zelf. Costa's schilderkunst, gekenmerkt door een sterke voorliefde voor chromatisme, past dan ook perfect binnen de belangrijkste artistieke traditie van de twintigste eeuw.
Blijf andere kunstwerken ontdekken die zijn gerealiseerd in de tonaliteiten van de Very Peri, door onze collecties te bekijken: Very Peri \ Abstracte kunst & Very Peri \ Figuratief.
